ច្រណែន
មនុស្សដែលរស់នៅម្នាក់ឯងគ្មានទំនាក់ទំនងនឹងពិភពខាងក្រៅមិនមានអារម្មណ៍ច្រណែនទ្បើយ។ការច្រណែនកើតទ្បើងបានទាល់តែបុគ្គលម្នាក់ឃើញ ស្អីមួយ ឬក៏បុគ្គលម្នាក់ទៀត មានអ្វីមួយអស្ចារ្យ ដែលខ្លួនមិនមាន។
អីចឹងយើងសួរថា តើការច្រណែនកើតមកពីណា?
ត្រង់នេះខ្ញុំពិបាកឆ្លើយបន្តិចព្រោះយើងមិនអាចមើលឃើញថាស្អីទៅថាច្រណែន ព្រោះវាជានាមអរូបីយ។ បើសួរខ្ញុំថាអាសុខកើតមកពីណាយើងនឹងដឹងថាម៉ែអាសុខជាអ្នកបង្កើតវា។ តែយើងក៏មិនអាចមិនឆ្លើយសំណួរនេះបានដែរព្រោះថាវាជាសំណួរសំខាន់។
ឧទាហរណ៍ថា ពូ ចេក ជាបុរសពោះមាយម្នាក់គ្មានប្រពន្ធនិងគ្មានកូនមួយគ្រាប់សោះ គាត់ច្រណែន ពូ ចយ ដែលមានប្រពន្ធស្អាតនិងមានកួនបីនាក់។ ពូចេកច្រណែនដោយសារគាត់មានចិត្តស្រលាញ់ ចង់បានប្រពន្ធដ៏ល្អម្នាក់និងមានកូននឹងគេ។ អីចឹងយើងអាចថាការច្រណែនកើតទ្បើងពីការស្រលាញ់។ វាត្រូវម្យ៉ាងដែរព្រោះខ្ញុំបង្ហាញពីការច្រណែនរបស់ខ្ញុំចំពោះអ្នកណាម្នាក់មកនិយាយជាមួយសង្សាររបស់ខ្ញុំ។
បើច្រណែនកើតមកពីការស្រលាញ់ ដូចនេះយើងអាចថាការច្រណែនជារឿង ល្អមួយ។
ប៉ុន្តែបើយើងមកមើលសង្គមខ្មែរយើងវិញ ការច្រណែននេះហើយធ្វើឲ មនុស្សស្រីម្នាក់ ទៅយកទឹកអាស៊ីត ជះលើមុខមនុស្សស្រីម្នាក់ទៀត។ ត្រង់ចំនុចនេះខ្ញុំមិនហ៊ានគាំទ្រថាច្រណែន ជាការល្អទ្បើយ។ ព្រោះថាការជះទឹកអាស៊ីតនេះជារឿងដ៏ឃោឃៅមួយ។ ត្រង់នេះយើងអាចនិយាយបានថា ជាការច្រណែនជ្រុល ធ្វើអ្វីមិនគិតពីល្អ ឬអាក្រក់។ ច្រណែនបែបនេះគេហៅថាច្រណែនអាក្រក់។
មនុស្សយើងគ្រប់រូប មិនថាចាស់មិនថាក្មេង ស្រី ឬប្រុស អ្នកមាន ឬអ្នកក្រ សុទ្ធតែមានការច្រណែន ខុសគ្នាត្រង់ កំរិតនៃការច្រណែន អ្នកខ្លះច្រណែកខ្លាំងពេក អ្នកខ្លះទៀតច្រណែនតិចតួច។
ប៉ុន្តែបើអ្នក ទទឺងរឹងរុស ថា " ទេខ្ញុំមិនចេះច្រណែនទេ! " ។ បើដូចនេះមែនអ្នកកំពុងតែប្រាប់ខ្លួនឯងថាអ្នកមិនដែលស្រលាញ់ អ្វីៗជុំវិញអ្នកទ្បើយ។
|
អស់លោកអ្នក ដែលកំពុងទស្សនាគេហទំព័រនេះជាទីគោរព:
|
0 comments:
Post a Comment