សួតរបស់មនុស្ស
ខ្មែរសារិកាសូមលើកយកការងារទាំងដប់ប្រភេទដែលមានគ្រោះថ្នាក់ខ្លាំងចំពោះសុខភាពសួត តែយើងអាចអាចការពារបាន។
១- ការងារសាងសង់
អ្នកធ្វើការវិស័យនេះបានស្រូបយកធូលី និងសារធាតុថ្នាំលាបជញ្ជាំងដែលមានហានិភ័យចំពោះ... ជំងឺមហារីកសួតខ្លាំង។ យើងគួរពាក់ម៉ាស់ការពារ នៅពេលដែលយើងធ្វើការនៅជុំវិញអាគារចាស់ៗ និងចៀសវាងផ្សែង។
២- រោងចក្រផលិត
អ្នកធ្វើការរោងចក្របានប្រឈមមុខនឹងធូលី ជាតិគីមី ឧស្ម័ន មានហានិភ័យសម្រាប់ជំងឺ COPD។ ក្នុងរោងចក្រចំណីអាហារ មានសារធាតុម្យ៉ាងដែលគេប្រើក្នុងការចម្អិនពោតលីងក្នុងមីក្រូវេវ ស្រាខ្លះ និងចំណីអាហារលឿន អាចបណ្ដាលកើតជាជំងឺដែលមានមហន្តរាយធ្ងន់ធ្ងរ ពេលខ្លះអាចស្លាប់បាន។
៣- ការងារថែទាំសុខភាព
អ្នកធ្វើការផ្នែកនេះប្រហែលពី ៨% ទៅ ១២ % មានប្រតិកម្មទៅនឹងម្សៅដែលមាននៅក្នុងស្រោមដៃជ័រដែលអាចបណ្ដាលឲ្យកើតរោគហឺតធ្ងន់ធ្ងរបាន។ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត Harber បាននិយាយថា«ទោះបីជាអ្នកមិនបានប្រើប្រាស់ស្រោមដៃជ័រនោះក៏ដោយ ប៉ុន្តែប្រសិនបើយើងទុកវានៅក្នុងបន្ទប់ សារធាតុជាតិជ័របន្តិចបន្តួចមានប្រតិកម្មចូលទៅក្នុងខ្យល់ក៏អាចប៉ះពាល់ដល់អ្នកមានអាលែស៊ី (Allergy) nwg វាដែរ ។
លោកវេជ្ជបណ្ឌិត Harberបាននិយាយថា អ្នកដែលអាលែស៊ីនឹងសារធាតុនេះ អាចបញ្ចប់អាជីពរបស់ខ្លួន ប៉ុន្តែមន្ទីរពេទ្យខ្លះដូចជាមន្ទីរពេទ្យ Johns Hopkins បានប្ដូរមកប្រើប្រាស់ស្រោមដៃគ្មានជាតិជ័រវិញ ។
៤- ការងារវាយនភណ្ឌ
លោកវេជ្ជបណ្ឌិត Harber បាននិយាយថា ជំងឺរលាកសួតបានកើតឡើងចំពោះអ្នកដែលធ្វើការងារតម្បាញ គឺអ្នកដែលផលិត គ្រឿងស្រោបញាត់កៅអី ឬ សាឡុង កន្សែងពោះគោ ស្រោមពូកស្រោមខ្នើយ និងក្រណាត់ ដែលកើតឡើងធូលីទាំងនោះ និងការដែលគ្មានខ្យល់ចេញចូលគ្រប់គ្រាន់។
ផ្សែង រឹតតែបង្កើនហានិភ័យដល់សួត ។ ការពាក់ម៉ាស់ការពារ និងបង្កឲ្យមានខ្យល់ចេញចូលនិងបរិដ្ឋានការងារល្អវាក៏ជាគុណសម្បត្តិមួយដែរ ។
៥- ការងារលក់ស្រាក្នុងបា
ការបម្រើភេសជ្ជៈ ស្រា នៅក្នុងបន្ទប់ដែលមានការជក់បារីគឺមានហានិភ័យខ្ពស់ដល់សួត ។ សព្វថ្ងៃនេះ មានរដ្ឋជាច្រើនដែលកំណត់ថា ការជក់បារីនៅក្នុងភោជនីយដ្ឋាននិងក្នុងរង្គសាលជាការខុសច្បាប់។ ប្រសិនជាអ្នកធ្វើការនៅក្នុងទីក្រុងដែលនៅតែអនុញ្ញាតឲ្យមានការជក់បារីនៅក្នុងបារ ប្រព័ន្ធខ្យល់ចេញចូលល្អអាចជួយអ្នកបាន។
៦- ការងារធ្វើនំ
វេជ្ជបណ្ឌិត Harberបាននិយាយថា ការងារនេះវាគឺជាការងារស្ទើរតែជាស្ថិតនៅបញ្ជីខ្ពស់បំផុតដែលបង្កឲ្យកើតជំងឺហឺត។ លោកថា ការប៉ះពាល់ទៅនឹងធូលីម្សៅគឺជាហានិភ័យដ៏ធំមួយក្នុងការវិវឌ្ឍជាជំងឺអាលែស៊ី។ ការមានប្រព័ន្ធកង្ហារល្អ និងការប្រើប្រាស់ម៉ាស់ការពារអាចជួយការពារពីជំងឺបាន ។
៧- ការងារក្នុងឧស្សាហកម្មយានយន្ត
រោគហឺតអាចជាហានិភ័យនៅក្នុងឧស្សាហកម្មយានយន្តទាំងនោះ ជាពិសេសគឺជាងជួសជុល។ កន្លែងបាញ់ថ្នាំ ក៏អាចបង្កការរលាកស្បែក បង្កើតអាលែស៊ី និងតឹងទ្រូងបណ្ដាលឲ្យពិបាកដកដង្ហើម។
ប្រដាប់ប្រដាជួយសម្រាប់ដកដង្ហើម ស្រោមដៃ វ៉ែនតាសម្រាប់ការពារភ្នែក និងខ្យល់អាកាសចេញចូលល្អ អាចជួយការពារយើងពីជំងឺសួតបាន ។
៨- ការងារដឹកជញ្ជូន
អ្នកបើកបរដែលជញ្ជូនឥវ៉ាន់ចេញពីផែ និងអ្នកធ្វើការដឹកជញ្ជូនតាមផ្លូវរទេះភ្លើងអាចមានហានិភ័យជំងឺសួត COPD។ ការសិក្សាឆ្នាំ ២០០៤បានរកឃើញថាអត្រាភាគរយខ្ពស់នៃអ្នកស្លាប់ដោយជំងឺមហារីកសួត គឺនៅក្នុងចំណោមអ្នកធ្វើការនៅផ្លូវរទេះភ្លើងសហរដ្ឋអាមេរិក បន្ទាប់ពីឧស្សាហកម្មនេះបានផ្លាស់ប្ដូរពីប្រើធ្យូងថ្ម មកជាថាមពលប្រេងម៉ាស៊ីនវិញនៅក្នុងទសវត្សរ៍ទី ៥០។
ទោះបីជាឥឡូវនេះម៉ាស៊ីនទាំងនោះមានការអភិវឌ្ឍន៍ក៏ដោយក៏ជំងឺនេះនៅតែមានការរាលដាលដដែល ។ នៅឲ្យឆ្ងាយពីម៉ាស៊ីននេះ ហើយពាក់ម៉ាស់ការពារគឺអាចកាត់បន្ថយហានិភ័យនៃជំងឺសួតបាន ។
៩- ការងារជីករ៉ែ
អ្នកជីករ៉ែមានហានិភ័យខ្ពស់សម្រាប់ជំងឺសួត រួមនឹងជំងឺ COPD ដោយសារតែការប៉ះពាល់ធូលីច្រើន។ អ្នកជីករ៉ែធ្យូងគឺមានហានិភ័យនៃជំងឺសួតម្យ៉ាងគឺ Pneumoconiosis (សួតខ្មៅ) ។
ការមិនជក់បារី និងប្រើប្រាស់ម៉ាស់ការពារអាចជួយអ្នកពីជំងឺនេះបាន ។
១០- ការងារពន្លត់អាគ្គីភ័យ
អ្នកពន្លត់ភ្លើងអាចស្រូបផ្សែង និងជាតិគីមីដែលប្រហែលជាមាននៅក្នុងអាគារដែលឆេះនីមួយៗ ទោះបីជាមានប្រដាប់ដកដង្ហើមដែលជួយការពារពួកគេក៏ដោយ។ ការប៉ះពាល់សារជាតិពុល និងសារធាតុម្យ៉ាងដែលមិនឆេះគឺជាហានិភ័យមួយទោះបីបន្ទាប់ពីភ្លើងរលត់ក៏ដោយ ។
សមាគមអន្តរជាតិសម្រាប់ការលត់ភ្លើង បានឲ្យអនុសាសន៍ថា ពាក់សម្ភារៈការពារសម្រាប់ដកដង្ហើមគ្រប់ជំហាននៃការពន្លត់ភ្លើងទាំងអស់។
|
អស់លោកអ្នក ដែលកំពុងទស្សនាគេហទំព័រនេះជាទីគោរព:
|
0 comments:
Post a Comment