អាខ្មៅនិងអាស្វិត នាំគ្នាទៅបាញ់សត្វនៅក្នុងព្រៃព្រោះថាពួកវាអត់មានបាយស៊ីប្រហែលជា ជិត ១សប្តាហ៍ហើយ។ ពីរនាក់វាបានចូលដល់ព្រៃមួយដែលមានដើមឈើដុះទាបៗហើយមានដើមឈើធំៗមួយៗដុះដាច់ពីគ្នា។
អាខ្មៅ៖ តើឯងបានឃើញវាទេ?
អាស្វិត៖ អត់ទេ? ចុះឯងឃើញស្អីទៅអាខ្មៅ?
អាខ្មៅ៖ មានសត្វឥន្ទ្រីធំមួយហោះពីលើក្បាលយើងទាំងពីរ ឯងពិតជាភ្នែកស្អុយមែន។
ប្រហែលជាពីរ បីនាទីក្រោយមក ស្រាប់តែអាខ្មៅស្រែកម្តងទៀត។អាខ្មៅ៖ តើឯងមានឃើញវាទេ?
អាស្វិត៖ ឃើញស្អីទៀតហើយ?
អាខ្មៅ៖ ឯងពិតជាខ្វាក់មែនអានេះ។ សត្វទោចដ៏ធំមួយបានតោងមែកឈើនៅលើដើមឈើមួយខ្ពស់នោះ។
អាស្វិត៖ អូ អីចឹងទេ! គ្នាមិនបានឃើញ។
ប្រហែលជាពីរនាទីក្រោយ អាខ្មៅស្រែកទ្បើងទៀត អាខ្មៅ៖ តើឯងមានឃើញវាទេ?
ដោយសារតែអាខ្មៅវាសួរតែសំណូរដដែលៗធ្វើឲ្យអាស្វិតខឹងជាខ្លាំង ហើយវាក៏ចេះតែនិយាយឲ្យតែរួចពីមាត់ទៅ អាស្វិត៖ ថីមិនឃើញ។
អាខ្មៅ៖ ចុះបើឃើញម៉េចក៏ឯងភ្លើដើរជាន់អាចម៍។
អាស្វិតដោយមិនចង់ខ្មាស់មិត្តវាក៏សម្តែងបង្វែងដានអាខ្មៅ ដោយយកដៃវាទៅស្ទាបអាចម៍នោះហើយយកមកហិតទៀតផង ហើយវាក៏និយាយថា។
អាស្វិត៖ អាចម៍នេះរាងក្តៅៗ ហើយវាជាអាចម៍របស់ជ្រូកព្រៃទៀត នេះបានន័យថាយើងមកដល់កន្លែងត្រូវបាញ់សត្វហើយ ហើយអាជ្រូកព្រៃដែលវាជុះអាចម៍នេះនឹងត្រូវចូលក្នុងឆ្នាំងស៊ុបជាមិនខាន។
អាខ្មៅ៖ និយាយដូចឯងបែបនេះវាសមម្យ៉ាងដែរ តែខុសច្រើនពេកមិនអាចទទួលយកបានទេ នេះគឺជាអាចម៍កូនដំរី ហើយនៅព្រៃនេះក៏គ្មានជ្រូកព្រៃរស់នៅដែរ។
អាស្វិត៖ អើ! អីចឹងស៊ីកូនដំរីហ្នឹងតែម្តង។
អាខ្មៅ៖ ស៊ីគុកទៅឯង។ រដ្ឋាភិបាលគេហាមមិនឲ្យសម្លាប់សត្វដំរីទេ។
អាស្វិត៖ ទៅចាប់ត្រីវិញតោះ។
អាខ្មៅ៖ អញ្ចឹងបានត្រូវ!
អស់លោកអ្នក ដែលកំពុងទស្សនាគេហទំព័រនេះជាទីគោរព:
|
0 comments:
Post a Comment